Het was 3 jaar geleden, toen ik (man, 42, bepaald lichaamstype) volledig gestrest was en 60 uur per week werkte. Ik moest mijn gezondheid verbeteren en ik moest ergens beginnen, maar had geen idee hoe of wanneer.
Op een dag merkte ik dat mijn werkgever was begonnen met het aanbieden van gratis yogalessen tijdens de lunch op kantoor waar ik veel te veel uren in had doorgebracht. Hoewel ik bang was dat ik als mollige man van middelbare leeftijd op zijn zachtst gezegd zou opvallen in een kamer vol slanke, aantrekkelijke twintigers, besloot ik het eens te proberen.
Hoewel ik had gehoopt dat ten minste een of twee van mijn meer verwijfde mannelijke collega’s op de HR-afdeling ook zouden komen opdagen om me te helpen met het evenwicht tussen mannen en vrouwen, was ik tijdens de eerste les inderdaad de enige aanwezige man. Niet alleen dat: ik was 15 jaar ouder dan de volgende ‘oudste’ deelnemer. Terwijl ik herhaaldelijk omviel terwijl ik probeerde mijn enkel te bereiken of de zon te groeten, wou ik dat ik daar en dan in mijn zweterige mat had kunnen zakken.
Dat is totdat onze instructeur een video begon om onze sessie mee af te sluiten. Het bevatte Tao Porchon-Lynch, een 100-jarige (!) Yogaleraar die * nog dagelijks yoga beoefent. Ze straalde van zelfvertrouwen en energie terwijl ze vertelde hoe yoga haar leven in uitstekende gezondheid had verlengd. Toen we de klas verlieten, prezen mijn jongere collega’s me allemaal omdat ik me bij hen had aangesloten, omdat ze werden geïnspireerd door Tao’s volharding in het omarmen van yoga op elke leeftijd. Ik ook, en sindsdien ga ik wekelijks.
* Helaas stierf Tao in februari 2020 op 101-jarige leeftijd. Bezoek haar website om erachter te komen hoe geweldig ze was:
www.taoporchonlynch.com
![](\"https://eep.io/mc-cdn-images/template_images/branding_logo_text_dark_dtp.svg\"){kind=logo}