Na 12 jaar in de pr-wereld te hebben gewerkt, was het in 2017 tijd voor Marnix Geus om het over een andere boeg te gooien. Hij startte The Present Movement – een beweging die zich inzet voor meer menswaardigheid en gelijk(waardig)heid. Met deze en andere initiatieven worden ondernemers aan sociale initiatieven gekoppeld om hen te helpen hun idealen te verwezenlijken. Onlangs verscheen Het idealenboek – een gids vol wijsheden over hoe jij jouw ideaal kan behalen. Want volgens Marnix is niets zo motiverend als een ideaal.
Wat maakte dat jij, na 12 jaar in de PR-wereld, met The Present bent begonnen?
Toen ik twintiger was had ik al heel duidelijke dromen van wat ik graag wilde gaan doen. Ik wist al vroeg in mijn leven dat ik tijd wilde besteden aan dingen die ik echt belangrijk vond, namelijk; ondernemen, schrijven en vanuit de kern van wat ik doe iets voor de wereld betekenen. Als onrustige twintiger wilde ik dat het liefst allemaal tegelijkertijd. Uit gesprekken met ‘oudere’ mensen kwam ik erachter dat ik ook veel zou kunnen bereiken in een periode van 5 – 10 jaar. Dus ik begon met ondernemen. Ondanks dat het ondernemen me helemaal opslokte, vergat ik mijn anderen twee dromen niet. Het schrijven kwam voort uit het ondernemen. Mijn eerste boek uit 2016, Mensenhandel, gaat over het letterlijk mensen voor de handel durven zetten in bedrijfsvoering. Ik deel daarin mijn eigen ervaring met groei en laat daarbij zien dat het lang niet allemaal succesvol is. Door ook te vertellen wat er allemaal misgaat en daarbij je eigen twijfels deelt, krijgt de lezer vaak een gevoel van opluchting: “gelukkig, hij heeft dat ook, ik ben niet de enige”.
Mijn derde droom, iets voor de wereld betekenen, zat nog teveel in de periferie. Ik wilde dat centraal gaan zetten, maar dat paste niet in mijn toenmalige setting. Ik wilde echter geen dingen meer uitstellen die ik op dat moment écht belangrijk vond. Tevens realiseerde ik me ook dat ik niet mijn hele leven in de pr-wereld wilde blijven. Het begon mij meer energie te kosten dan dat het me gaf. Maar toch was het een grote stap – ik had het immers luxe voor elkaar; een fijne management fee, een mooi dividend daarbovenop en ik mocht zelf de mensen uitkiezen met wie ik wilde werken. Het was een heel proces voordat ik de stap durfde te zetten. Ook de wetenschap dat je weer vanaf een fris nieuw blaadje begint, brengt gevoelens van onzekerheid met zich mee; wie ben ik, wat kan ik, wat wil ik? Ondanks leeftijd en ervaring komen dit soort existentiële vragen weer boven. En het feit dat 9 van de 10 mensen deze stap niet nemen, maakt het extra spannend en ergens een eenzame stap. Nu, vijf jaar later, ben ik ontzettend blij en dankbaar voor alles wat The Present mij geeft. We doen mooie dingen en ik mag met de meest inspirerende mensen samenwerken en dat gevoel geeft me nog steeds kippenvel. Het is niet altijd een makkelijke route, er is immers geen verdienmodel. Toch voelt het alsof we pas aan het begin staan van nog veel meer moois. De dubbele betekenis van The Present zat er al in bij de oprichting, maar het bleek ook een ongelofelijk mooi cadeau aan mezelf.
Je hebt onlangs Het idealenboek geschreven, een gids over hoe mensen hun ideaal kunnen bereiken. Wat is jouw ideaal?
Dan gaat het toch over wat wij met The Present aan het doen zijn – specifiek over menswaardigheid. The Present richt zich op de SDG (Sustainable Development Goal) 10: Reduced Inequalities – of positief verwoord: het bijdragen aan meer gelijkwaardigheid. Het zit diep in mij en ik weet niet waar het vandaan komt. Ik kan heel fel en emotioneel worden als het gaat om rechtvaardigheid en als mensen niet als mens behandeld worden. Als je kijkt wat er nu in Ter Apel gebeurt – dat vind ik onvoorstelbaar. Dat staat los van de politieke discussie over meer of minder vluchtelingen. Het gaat mij erom dat er mensen op de vlucht zijn die een menswaardige behandeling en opvang verdienen. Net als met racisme, zodra mensen niet als mens gezien en geaccepteerd worden begin ik te steigeren.
Wie en/of wat heeft jou door de jaren heen geïnspireerd?
Het eerste hoofdstuk uit mijn boek heet Wakker Worden, dat gaat over meer bewustzijn ontwikkelen. Dat komt voor iedereen op een eigen moment. Een moment waar ze geïnspireerd worden door anderen mensen of bepaalde gebeurtenissen. Neem de burn-out – als mensen hierin zitten is het zwaar maar als het voorbij is noemen mensen het vaak een groot cadeau omdat het zorgt voor een koerswijziging in hun leven. Als ik naar mezelf kijk dan begin ik met mijn ouders als inspiratiebron. Ik kom uit een onderwijsgezin met idealistische ouders die altijd voor iedereen klaar stonden, met name mensen in nood. Maar ook mensen die me voorgingen en van wie ik heb mogen leren, bijvoorbeeld Ilco van der Linde van onder meer Masterpeace en Marius den Dulk van Wings of Support. Ik ben ook onder de indruk van verschillende mensen die wij op het podium hebben bij de meetups van The Present, mensen die mooie en belangrijke dingen doen.
Een aantal jaar terug heb ik de ziekte van Lyme gekregen, dat heeft veel impact op me gehad. Het heeft er wel voor gezorgd dat ik heel anders ben gaan eten. Sinds vier jaar eet ik nu volledig plantaardig. Wat leuk is, is dat je gaat zien hoe alles met elkaar verbonden is. De mensen die we met The Present aantrekken zijn bijna ook allemaal mensen die heel bewust in het leven staan. Zelf ben ik uit ‘egoïstische’ redenen gestopt met dieren eten, maar naar mate ik me beter ging voelen, begon ik ook in te zien hoeveel impact ik hiermee had op het milieu en de dieren zelf. Lyme heeft mij hier dus bewuster van gemaakt. Een andere positieve bijdrage is dat ik ben gaan mediteren.
Wat voor iemand hoop je te zijn geworden als je ooit op je leven terugkijkt?
Dat ik vooral een liefdevolle en hopelijk grappige, luisterende man en papa ben geweest voor mijn gezin. Dat staat voorop. Daarnaast hoop ik mensen ergens te hebben geïnspireerd én geactiveerd met wat ik doe, o.a. met The Present. Met name het activeren vind ik juist zo belangrijk, mensen in beweging brengen. Bewustzijn én beweging. Hoop én handelingsperspectief.
Gedeeld door Meanwhile/Anneloes van Vliet
Zwart-wit foto’s Anne Timmer/ Foto’s Het idealenboek Marnix Geus
Oktober 2022